Ik kan alleen maar geloven...

Er is maar 1 manier wat we mogen doen met het evangelie en dat is geloven. Waarom, omdat de wet al vervuld is door Jezus. Alles wat wij nog zouden moeten doen, zou op "werken" uitkomen en wij kunnen niets doen om God te overtuigen. Het werk van Jezus heeft God al genoeg overtuigd. Zouden wij daar nog wat aan toe moeten voegen? Denken wij nog wat toe te moeten voegen aan het werk van Jezus... Grappig, want des te langer je daar over nadenkt, des te meer kom je tot het besef dat wij niets toe kunnen voegen aan het werk van Jezus. Jezus was en is perfect, daar hoeven we niets aan toe te voegen, we mogen het geloven, dat Jezus alles gedaan heeft, dat "Het volbracht" is. Wat is dat "Het" dan? Dat is alles vervullen wat in het OT staat, de zonde wegnemen, Hij is er 1 mee geworden (2 Cor 5:21)en het weer mogelijk maken dat Gods Geest in ons komt wonen (Col 1:27). Als Jezus in ons woont, kan Hij ons ook van binnenuit veranderen. Jezus verandert ons, niet wijzelf met alle zelfhulp boeken, Jezus, van binnen uit. Geloof dat Hij in je woont, vertrouw Hem maar Hij heeft het beste met je voor! Hij heeft Zijn leven gegeven voor jou, zal Hij jou dan niet alles geven...

Weet je het nog, die jongen die uit het raam viel, dood...

Vanmiddag kreeg ik zo een mooie openbaring van God, dat ik die wil delen met jullie. Ik was naar de preek aan het luisteren in de kerk en die was mooi. Het ging over geen zorgen maken. Ik was geraakt en geboeid. Toch merkte ik, dat ik ineens moe werd en het zat was. Ik voelde me er slecht onder, omdat het een goede preek was. Ik dacht diep van binnen dat er iets bij mij niet klopte. Ik moest toch ook blij zijn, net zoals iedereen om me heen...

Na de preek was er nog aanbidding (zingen). Ineens zei God tegen me; "Ken je het verhaal van die jongen die in het raam zat, toen Paulus zat te preken. Die jongen viel uit het raam, dood op de grond (Hand 20:9 - 10)" Ja dat verhaal kende ik wel, dus ik zei: "Ja Heer, dat verhaal ken ik". Toen zei God; "Ik vond het niet erg dat die jongen moe werd en in slaap viel. Ik vond het niet erg dat Hij zich verveelde, waardoor hij moe werd en dood uit het raam viel. Weet je waarom Ik die jongen weer levend maakte? Om jou te laten zien dat ik het niet erg vind als je niet enthousiast bent, als je niet wil luisteren. Ik vind het niet erg als je geen aantekeningen wilt maken. Ik vind het ook niet erg dat je niet meeleest in de Bijbel. Ik hield van die jongen, daarom heb ik die jongen weer tot leven gewekt, ik nam het hem niet kwalijk dat hij niet luisterde en verveelt was. Ik hou nog steeds van je, net als van die jongen. Ik wil laten zien dat ik alles kan en alles wil doen voor jou, ook als jij niet zo geïnteresseerd bent. Ik wek je tot leven, omdat Ik zoveel van jou houd!"

Ik kon alleen maar huilen, want ik voelde me zo schuldig dat ik niet blij luisterde. Ik weet ook dat God dit zei, zodat ik me, als ik thuis ben en geen bijbel lees, of bid, niet schuldig hoef te voelen. God wil me toch wel alles geven, me gezondheid, blijdschap, kracht, financiën geven, ook als ik me niet veel met Hem bezig hou. Dank U Jezus!

Toen ik het verhaal thuis in de Bijbel opzocht, las ik dat die jongen Eutychus heet, wat gelukkig betekend. Dat raakte me, ik mag me gelukkig zien, want Jezus zal me weer levend maken, niet omdat ik voor Hem zoveel doe, maar omdat ik de gelukkige ben. Ik ben Eutychus, gelukkig. Jezus wekte me weer tot leven, omdat Hij zoveel van mij houdt. Omdat Hij mijn geluk voor ogen heeft, niet mijn ongeluk. Jezus zegt; "You are mine, jij bent de Mijne" Ik laat je niet "dood", ook al is het je eigen schuld. Ik zal je weer tot leven wekken! Dat bid ik jullie ook toe die dit lezen, dat Jezus jullie weer tot leven, tot geluk zal wekken! "Huil niet, je leeft nog"

Han 20: 9-10 "Eutychus, een jonge man die in de vensterbank zat, viel in slaap. Toen Paulus maar bleef doorspreken, viel hij vanaf de derde verdieping naar beneden. Toen ze hem optilden, bleek hij dood te zijn.¹⁰Paulus rende de trappen af, liet zich op de jongen vallen en sloeg zijn armen om hem heen. "Huil niet", zei hij. "De jongen leeft nog."

Wat is dan mijn zoektocht?

Laatst had ik geschreven over mijn zoektocht. Help, waar zoek ik toch naar? Gisteren ontdekte ik dat het nog verder ging dan dat. Ik merk dat veel zijn oorsprong heeft in mijn en ons verleden. Als je terug kijkt naar je jeugd, dan hebben we denk ik allemaal wel een gemis. In bepaalde gebieden van ons leven hadden we meer aandacht willen hebben. Het kan zijn voor school, misschien het praten met je ouders, misschien waren je ouders er helemaal niet. In onze jonge jaren hebben we structuur nodig, maar nog meer aandacht en bevestiging. We zouden het liefde kunnen noemen, maar wat betekend liefde nog in deze maatschappij? Ik denk dat we het waarde, je waardevol weten, kunnen en moeten noemen. Dan begrijpen we het denk ik wat beter.

Wat ik hier schrijf hoeft natuurlijk niet jou waarheid te zijn. Het is ook geen absolute. Het is hoe ik het ervaar in mijn leven. Ik ontdekte dus gisteren weer, dat als ik onrustig wordt, ontzettend ga zoeken, wat voor mij betekend, studies luisteren, bijbel lezen, het idee hebben te moeten presteren, te moeten doen, dat ik dan weer terugval in het gedrag van de kleine jongen die ik vroeger was. De kleine jongen die wilde horen dat hij bijzonder was, dat hij het goed deed. De kleine jongen die graag gezien en gehoord wilde worden. De jongen die dat vroeger niet ervoer, die die aandacht miste. De kleine jongen die een knuffel wilde krijgen, die wilde horen dan men van hem hield. Iedereen kan voor zichzelf wel wat invullen, we hebben allemaal wel wat gemist. Mijn ouders zijn goed geweest, zij hebben naar eer en geweten hun best gedaan en toch heb ik gemist.

Nu mag ik leren en (weer) opnieuw ontdekken dat ik dan niet hoef te presteren, ik hoef niets te doen. Ik mag de kleine jongen in mij herkennen, ik mag hem erkennen. Als ik weer opnieuw onrustig wordt, dan mag ik naar Jezus gaan en Hem vragen, roepen en misschien wel schreeuwen; "Help mij, help mij dan toch, ik ben zo eenzaam, zo alleen". Als we roepen dat zegt de Bijbel "Wie klopt die zal opengedaan worden". Dat roepen, dat is een kloppen voor Jezus. Hij zal opendoen, Hij zal binnenkomen en jou en mij geven wat we gemist hebben. Hij zal het dubbel vergoeden zegt de Bijbel wat we gemist hebben. Daar mogen we samen naar uitkijken!

God werkt apart, maar wel mooi!

Het moet, of ik wil?

Het moet! Het moet af, werk voor school, privé taken, het huis, de auto, kortom alles moet gedaan worden! Je gaat op zondag naar de kerk, dat moet ook, je hoort een preek en daarin wordt verteld, doe dit, doe dat wel, of niet. Het kan ook zijn dat je principes uitgelegd krijgt, namelijk, je moet goede woorden spreken, je moet keuzes maken, je moet je verantwoordelijkheid nemen. Vaak komt het woordje moeten er niet in voor, maar als je de tijd zou nemen naar jezelf te luisteren, dan zul je waarschijnlijk ontdekken dat het al snel een moeten is geworden. Ik ben er zelf allergisch voor. Als ik iets moet doen, dan wordt ik als snel geïrriteerd of boos, tenzij ik het echt leuk vind. Ik heb wel ervaren dat ik er gevoeliger voor ben dan veel anderen, maar aan de andere kant merk ik dat er veel mensen zijn die het onbewust ook kennen en/of herkennen.

Moeten is een gebod of verbod. Het stamt oorspronkelijk af van het eten van de boom van goed en kwaad in het paradijs. Sindsdien zijn we bewust van goed en kwaad, wat je vrijwel naadloos kan koppelen en ge(ver)boden, dus moeten. We zijn hierin sterk gericht op geen kwaad doen, terwijl goed doen, net zo goed een moeten kan zijn. Het geeft bij ons een gevoel van aan de teugels gehouden worden, een muilkorf ophebben, het is in ieder geval geen vrijheid! Het is nooit Gods bedoeling geweest dat we ons bewust waren van goed of kwaad. Het was de bedoeling dat we zouden leven, leven tot in eeuwigheid. Dit hadden we kunnen doen, door te eten van de boom des Levens (welke symbool staat voor Jezus), maar dat hebben we, dom genoeg, niet gedaan.

Moeten heeft in mijn persoonlijke leven ook een erg emotionele lading. Dit is dan helaas niet in positieve zin, wat als resultaat geeft dat ik bij een sterk moeten, ontplof...

Gelukkig ken ik Jezus, Hij heeft al veel genezen in mijn leven, ook op dit gebied. Zo zei Hij eens tegen mij; "Joh, Edwin, dat heb jij toch helemaal niet nodig, kom ga met mij mee". Weet je, het is zo fijn als Jezus, God zelf dit persoonlijk tegen je zegt, maar ook tegen jou en mij wil zeggen. Hij wil ons genezen van het "moeten", ik geloof namelijk dat we echt genezing nodig hebben op dat gebied, het zit namelijk zo diep in ons.

Jezus heeft de wet vervuld, zodat we geen ge(ver)boden meer zouden hebben. In Mat 5:18 staat dat Jezus de wet komt vervullen en in Joh 19:30 zegt Jezus aan het kruis, het is volbracht. Jezus heeft de taak, namelijk de wet vervullen (dwz perfect uitvoeren) volbracht. Omdat Hij dat als mens gedaan heeft, is het voor ons ook geldig. Het woord "Volbracht" betekend; Vervuld, gefinished, betaald, compleet, het einde, gepasseerd en eerbetoon. Jezus heeft de wet volbracht, eer gebracht aan God de Vader en heeft ons van de wet verlost. Jezus heeft ons van het moeten verlost, het mag een willen worden. In Col 2:13 en 14 schrijft God dat Hij onze overtredingen (het niet voldoen aan het moeten) vergeven heeft, en het legale verbond, namelijk de wet die Hij zelf heeft geschreven, verscheurd heeft, zodat er niets meer is, wat tegen ons getuigt. Het is genageld aan het kruis. De veroordelaar in ons (je moet dit, dat is niet goed, ja maar...) heeft geen enkel recht meer om iets tegen ons in te brengen. Hij moet zijn mond houden (dit is namelijk satan die dit doet). Velen van ons hebben dit nog wel sterk, ondanks dat we weten dat de wet niet meer tegen ons getuigt. Dan mag je weten dat de emotionele pijn die we hebben, uit ons verleden door Jezus genezen wordt, Hij wil niets liever, zodat jij en ik in vrijheid kunnen leven. Jezus heeft hiervan al zoveel genezen bij mij, dat ik hiervan kan getuigen.

Als we dit weten vanuit de Bijbel, dat God niets meer tegen ons heeft, dat wij Hem recht mogen aankijken ("Psa 17:15" MS; "And me? I plan on looking you full in the face. When I get up, I'll see your full stature and live heaven on earth.") In de Psalmen wordt al in de toekomst gekeken (profetisch) dat we Jezus en God de Vader recht mogen aankijken. We mogen bij Hem komen en Hij wil ons zegenen, liefhebben, weer leren vertrouwen, weer energie en liefde geven. Hij wil ons alles geven (Rom 8:32) en ons genezen van onze wonden uit het verleden! Het mag weer een willen worden, ipv een moeten!

Wat kan liefde doen?

Deze vrouw rijd paard (en hoe) zonder zadel en teugels. Ik ben geen paardenkenner, maar het is bijzonder. Zij werkt alleen maar met paarden vanuit liefde en respect. Zo zie je wat liefde kan doen, liefde en respect, voor anderen. Soms lijkt het leven met God alsof je teugels in je mond hebt en elke keer gecorrigeerd (moet) worden. Maar dat zijn mensen (regels), dat is God niet. God is als die vrouw, hij streelt jou, fluistert mooie, lieve woorden tegen je... Wat is onze reactie daarop, we genieten, we rennen, we spelen, maar bovenal, we LEVEN!

Help, waar zoek ik toch naar?

Gisteren was ik aan het wandelen met een vriend en hadden we het erover wat we toch zoeken. Hij wist het niet, maar voelde zich er wel een soort van "zwanger" van. In het gesprek ging het er uiteindelijk ook over waar ik naar op zoek was. Ik vertelde namelijk dat ik (weer) naar een conferentie wilde gaan, zoals ik dat vaak (wil) doe. Zijn vraag aan mij was dan ook; "Waar zoek je dan naar?". Ik vond het niet fijn dat hij het zo vroeg, want ik wist het eigenlijk niet goed. Ik wist wel, dat ik het een vervelende vraag vond, wat hij ook wel bemerkte aan mij. Nu hij die vraag gesteld heeft, laat het mij niet los. Waar zoek ik dan naar?

Ik heb onbewust wel de gedachte dat mijn zoektocht bij God en alles wat daarmee te maken heeft moet zijn. Dat is iets onbewust bij mij, ik zoek het ook wel bij mensen, maar dat is nooit genoeg. Ik wil theologie gaan doen, ik wil conferenties volgen, Bijbel studies luisteren, muziek luisteren, kortom zoeken, zoeken zoeken.

Wat is toch dat onbevredigende gevoel, die onrust. Wat is toch dat gevoel alsof het nooit echt goed is, alsof het nooit echt genoeg is. Ik kan er soms zelf hyper van worden, of boos, heel boos om precies te wezen. Dat is overigens al minder geworden, vroeger had ik dan de neiging om de boel af te breken... Wat is het toch, je wil rustig op de bank zitten, maar wordt al na een paar minuten gek van de onrust in jezelf, wat is dat toch...

Ineens drong het tot me door en de tranen (nu ook weer) sprongen in mijn ogen. Ik wil zo graag weten en voelen dat ik geliefd ben. Dat ik zeker weet dat iemand om me geeft, dat iemand blij is met me. Ik wil zo graag dat iemand tegen me zegt; "Goed gedaan jongen, ik ben trots op je, ik hou van je". Ik realiseerde me zo ineens en intens dat ik zo graag tegen iemand aan wil kruipen, dat ik veilig wil zijn, dat ik me geen zorgen meer hoef te maken... Mag ik er zijn, gewoon zijn...

Ik weet dat mijn vrouw, mijn vrienden, mijn (voormalig) collega's van mij houden. Ik weet dat ik bij (veel) mensen geliefd ben, ook om wie ik ben, niet alleen om wat ik doe. Toch mis ik nog dat ene, dat ene wat alles vervult.

Dat is dat mijn Hemelse Papa mij bevestigt, dat Hij zegt hoeveel Hij van me houdt, hoe trots Hij op me is. Ik weet dat Hij zoveel om mij geeft dat Hij Jezus heeft gegeven, dat Hij mij goed vind, dat Hij tevreden is met mij (doordat Jezus Gods boosheid heeft gedragen (2 Kor 5:21 "Jezus is tot zonde gemaakt, is een geworden met onze zonden, zodat wij rechtvaardig zijn"). God de Vader houdt van me, alleen het mag nog dieper zakken in mijn hart, ik wil en heb het zo nodig dit nog meer te weten.

Ik kan het soms uitschreeuwen naar God, waarom toch, waarom zo moeilijk!!, maar dan wordt het stil in mij en zegt Hij, maar ik hou van je, kom maar bij Me, kom maar schuilen bij Mij. Ik zal je alles geven, dat is een belofte en Ik kan niet liegen, Ik zal je alles geven, want Ik kan en wil niet anders, je bent Mijn oogappel, Mijn liefde, Ik zal je rust geven, Mat 11:28-31"Kom naar Mij toe, Ik zal u rust geven...want Mijn juk (juk betekend wetten, Jezus nieuwe wetten bedoeld Hij hier) is zacht en Mijn last (last kan hier zijn "fouten die het geweten ons geven en dus daarmee onderdrukken". Jezus zegt ons dat we goed zijn, dat mogen we dan ook tegen onszelf zeggen) is licht.

Nu weet ik waar ik naar op zoek ben, naar bevestiging in de meest brede vorm, die alleen Jezus en de Vader mij kunnen geven, door Zijn Geest. Vader help mij en anderen om het alleen bij U te zoeken en bij niemand of iets anders. Ik wil van U weten hoe U over mij denkt, help me Vader, ik wil geliefd zijn en bevestigt worden!

How He Loves Us, zo ontzettend mooi!

Respect!

Al een tijd loop ik met de zin/gedachte "Culture of Honour", wat cultuur van eer betekend. Wat betekend "eer" eigenlijk? In de Wikipedia wordt respect gezien als "eerbied, aanzien en waardering". Respect en eer zien veel mensen als hetzelfde en is ook een veel gehoorde term in de rapper en jongeren wereld. Hier betekend het meer, bewondering en ontzag hebben voor iemand. Op de afbeelding zie je Mandela, hij krijgt respect van over de hele wereld. Eigenlijk zien we dat niet veel meer, echt respect en eer voor iemand. De Bijbel zegt bijvoorbeeld in Phil 2:3 (MSG) "Don't push your way to the front; don't sweet-talk your way to the top. Put yourself aside, and help others get ahead." Hier gaat het bewust om onszelf, onze houding ten opzichte van andere mensen.

Hier worstel ik erg mee, respect hebben voor anderen. Gisteren bijvoorbeeld, zit ik me te irriteren aan de spreekster in de kerk, terwijl zij juist een mooie boodschap heeft. Alleen ik dacht; "Je bent nog zo jong, je snapt het zelf niet, je gelooft het zelf niet, je verhaal heeft geen lijn etc.". Ik merkte dat wat er gezegd werd (en dat was echt goed), volledig aan mij voorbijging. Ik had er zo de balen van. Ik snapte eigenlijk niet waarom ik dit doe, want ik doe dit (te) regelmatig over mensen om eerlijk te zijn. Terwijl ik hierover zat na te denken, kwam er de gedachte, "je doet aan projectie". Projectie is in de Wikipedia het volgende "Van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders." Behoorlijk pijnlijk, maar ik herkende het wel. Ik was er blij mee, want nu begreep ik het en kon er samen met God mee dealen. Eigenlijk bracht dit me meer bij het willen leren van een cultuur van eer in mijn leven. God en mensen eren, waarom? Omdat God het geweldig vind, God is een God van eer, Hij eert mensen die eren. Ik zal een paar voorbeelden geven.

In 1 Sam 2:30 staat "wie Mij eren, zal Ik eren", Ps 8:6 "Nu, U heeft hem een weinig lager gemaakt dan God, U kroont hem (jou en mij) met glorie en eer" In 1 Kronieken 16:27 zegt God dat in Zijn aanwezigheid Glorie en eer zijn. Hij leeft in ons (Col1:27) dus wij zijn gekroond met glorie en eer.

Ik heb God gemist in de afgelopen maanden, dit kan diverse oorzaken hebben, maar een die in mijn hart begint door te dringen is het woord/thema "eer". Heb ik respect voor God, voor Jezus. Eer ik Zijn Woord, wie Hij is, of neem ik het allemaal maar voor zoete koek aan. God eert ons, Hij heeft Jezus gegeven als Zijn eer aan ons en aan zichzelf.

Wat gebeurd er als wij God/Jezus gaan eren? Dan komt Hij zelf met Zijn aanwezigheid, glorie betekend Gods aanwezigheid. Dan mag je Hem ervaren, ja zelfs voelen. Hij wil zich dan kenbaar maken aan ons wie Hij is. Dit is geen wet, geen eis, alleen als je geen respect hebt voor God, voor Jezus, dan betekend Hij ook niets voor je. Dan is Hij van geen waarde voor jou. Nee, dit is geen veroordeling, integendeel. Ik wil mezelf, maar ook jou weer bewust maken van eer en respect. Als we Hem eren, dan eert Hij ons met Zijn liefde en aanwezigheid. Hij wil niets liever dan dat, Hij wil alleen maar bij jou zijn, de hele dag door. Hij wil alleen maar dat je nooit meer eenzaam bent, dat je gelukkig bent!

Ken je dat gevoel "ziet iemand me wel staan". Ik wel in ieder geval en dat is echt niet fijn. Dat geeft mij een rot gevoel, een gevoel van eenzaamheid, leegte... God ziet jou staan, Hij wil jou kennen, eren, Zijn glorie aan jou geven, alleen... zie jij God staan, zie jij Jezus staan? Wat denk je wat Hij voelt als jij Hem niet ziet staan? Hij zal er altijd voor jou zijn, Zijn liefde voor jou is onvoorwaardelijk, alleen zie jij Hem staan, of laat je Hem ook staan met een gevoel van...

Zie Hem staan, Hij houdt zo zielsveel van jou!!!

Maar ik heb toch geloof nodig? (geloof 5)

Het gaat om het geloof van Jezus, het gaat niet om ons. Nu kan deze gedachte een paradox lijken met veel teksten in de bijbel. Teksten die wel degelijk zeggen dat het om geloof gaat. Kijk bijvoorbeeld naar Heb 11 - 13. Deze gaan over geloof, de zekerheid van "iets" wat we niet zien, van het moedige geloof van de voorvaderen (Abraham bijv.). Toch is er iets bijzonders aan de hand.

Allereerst is het belangrijk te weten dat God geen onderscheid maakt in Zijn kijk op mensen. In Rom 3:22 staat het eigenlijk dubbel (grappig) "Gerechtigheid van God door het geloof van Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven, want er is GEEN onderscheid en in Rom 10:12 zegt God "Er is immers geen enkel (niets dus) onderscheid tussen jood en griek. Want een en dezelfde is de Heere van allen" en er zijn nog meer teksten die zeggen dat God geen onderscheid maakt tussen mensen. Hij houdt er geen lieverdjes op na, Hij houdt van iedereen evenveel en geeft iedereen evenveel. Hij heeft wel met iedereen een verschillend plan, daarom heb je zoveel verschillende mensen, met verschillende dromen en verlangens. Dat is alleen wel op een ander vlak, dat staat los van hoe God naar iedereen kijkt en geeft, hierin maakt Hij geen onderscheid.

In Rom 12:3 schrijft God iets heel bijzonders, namelijk het volgende; "naar de mate van geloof zoals God die aan een ieder heeft toebedeeld." in de MSG staat "No, God brings it all to you. The only accurate way to understand ourselves is by what God is and by what he does for us, not by what we are and what we do for Him." Hier wordt al meteen duidelijk gemaakt dat het niet om onze werken gaat, om wat wij doen voor God, maar voor wat Hij voor ons gedaan heeft. Het haalt de aandacht weg van wat wij moeten doen en vestigt de aandacht op Jezus. Hij is onze Voleinder van het geloof, Hij is degene die voor ons gelooft dat wij rechtvaardig zijn. Hij is degene die voor ons gelooft dat we herstelt worden, Hij heet niet voor niets Geneesheer.

Omdat God iedereen hetzelfde behandelt, voor iedereen Hetzelfde en Dezelfde is, geldt dit ook voor het geloof. Hij geeft een ieder dezelfde mate (is een maateenheid) van geloof. Je hoeft dus niet als een wanhopige te zijn als je leven lijkt vast te lopen (met de nadruk op lijkt). Jezus legt het geloof in ons en gelooft voor ons. Wat kunnen wij dan nog doen? Vertrouwen op Hem, Jezus beter leren kennen, zodat we nog zekerder worden van Zijn beloften, van Zijn kracht en macht.

Een relatie bijvoorbeeld, die van mij en Henrike, die groeit naarmate ik Henrike beter leer kennen. Ik weet wat ze doet, wat ze niet doet, wat ze leuk vind, wat ze niet leuk vind, etc. Zo groeit ook onze relatie met Jezus steeds meer. Gelukkig helpt de Heilige Geest (die in ons woont, of je dat nu voelt of niet) ons daarbij!

Kortom, we hebben genoeg geloof ontvangen, Jezus gelooft voor ons, wij mogen leren vertrouwen en Jezus beter leren kennen. Ik bid voor en over jullie en mij; " Heilige Geest, help ons Jezus beter te leren kennen, Amen".

Geloof of vertrouwen? (geloof 4)

Ik zat zo te denken vanochtend, "als het dan gaat om het geloof van Jezus, wat dan?" Het gaat dus niet meer zozeer om wat ik geloof, maar om het geloof van Jezus. Wat heeft dat dan voor impact? Waar gaat het dan eigenlijk om? Kijk ik begrijp dat geloven altijd een onderdeel is van het evangelie, maar welke plek krijgt het dan?

Terwijl ik daar zo over na zat te denken, kwam deze tekst naar boven, Spr 3:5 "Vertrouw op de Heer met heel je hart, en steun op je eigen inzicht (kennis, verstand, wijsheid) niet". Aha, dacht ik toen, dat is een goede. Het gaat om vertrouwen, dat is de sleutel.

Weet je, God zegt dat Zijn liefde overweldigend is. Zo overweldigend dat het elke vorm van angst uitbant Joh 4:18 "Er is in de liefde geen angst, maar de volmaakte liefde (Jezus) drijft elke angst uit". God houdt van ons en wil "ten behoeve van ons" het beste voor ons. Dat ontdekken gaat door Zijn Woord, door Zijn Geest die jou dat duidelijk maakt en misschien nog wel het meeste door het leven zelf. Hieruit bestaat het vertrouwen; "vertrouw niet op je eigen (eigen)wijsheid, verstand, inzicht en/of kennis, maar op Hem, die als bewijs dat Hij het waard is, (te vertrouwen) Zijn Zoon zelf heeft gedood (aan het kruis)"

Ik merk in mijn eigen leven dat ik zo vaak zelf ga invullen hoe de zaken moet lopen. Werk bijvoorbeeld. Ik ben nu ruim 5 maanden werkloos, hoe vaak ik al ingevuld heb hoe God het zou kunnen (moeten;-)) regelen voor mij! Tot nu toe heb ik er nog elke keer naast gezeten, het is echt ongelofelijk. Tja, weet je waarom? God heeft nog wat beters voor mij en ook voor jou. Je mag Hem daarin leren vertrouwen, geloof dat Jezus het al voor jou heeft geloofd en vertrouw op Jezus dat Hij jou het leven wil geven waarin jij tot bloei komt. Hij heeft je tenslotte zelf gemaakt. Psalm 139 zegt dat God jou geweven heeft, je adem gegeven heeft, kortom, Hij is zelf degene die jou gevuld heeft met verlangens. Daarom ook mag je leren Hem vertrouwen. Hij weet echt het beste voor jou. Onze eigen wijsheid/inzicht is vaak beschadigt door het leven wat achter ons ligt. Jezus is Koning over onze gevoelens (vertrouwen is sterk gekoppeld aan gevoel), niet zodat wij het moeten doen (veranderen) maar we mogen het aan onze Koning geven, die ons gaat vullen met vertrouwen, vraag het Hem maar en Hij zal het je geven. God zei zelf, vraag mij en ik zal het je geven en Hij kan niet liegen;-)

Pak maar, er is meer dan genoeg! (geloof 3)

Het geloof van Jezus. Ik blijf het intrigerend vinden. Is het zo uniek wat ik zeg of schrijf?

Romeinen 3:26, ook weer een tekst verkeerd vertaald. "Hij deed dit om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen, nu (het is dus echt NU) in deze tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is en rechtvaardigt diegene die uit het geloof van Jezus is." God heeft door de kruisiging van Jezus jou rechtvaardig gemaakt. Hij kan niet anders, omdat God rechtvaardig is. Hij is perfect, volmaakt, wat betekend dat Hij zelf het bloed van Jezus respecteert, zodat jij rechtvaardig (namelijk dat je in Gods ogen volmaakt bent, geweldig perfect en vooral geliefd) bent geworden.

Uit het geloof van Jezus. Het gaat hier dus niet om jou geloof, maar om het geloof van Jezus. Jezus de Redder, zegt hier eigenlijk het volgende; "Weet je, Mijn geloof is zo groot, daar mag jij zoveel uit pakken als je wilt." Jezus geloof is zo groot, het is een onuitputbare bron. Pak maar uit het geloof van Jezus, vraag er maar om, Hij heeft meer dan genoeg!

God is er ten behoeve van jou en mij! (geloof 2)

Als ik christenen vraag of ze geloven dat Jezus nog wonderen kan doen, mensen kan genezen, herstellen, dan zegt vrijwel iedereen; "Ja", Jezus de Zoon van God kan dat nog steeds. Er lijkt weinig tot geen twijfel te zijn dat Jezus het zou kunnen. Maw Jezus gelooft zelf dat Hij het kan, Hij is immers de Zoon van God, Hij is God zelf.

Er staat in Rom 8:31 "Als God voor ons is, wie zal dan tegen ons zijn?" God is voor ons, staat hier. Hij is er niet op uit om ons het leven moeilijk te maken, Hij is voor ons. Het woord "Voor", betekend; "ten behoeve van, of terwille van". Dus God is er terwille van ons, ten behoeve van ons. God is er voor jou, voor mij. Er staat niet "wij zijn er voor God", maar God is er voor ons... Weet je, soms denken we dat het draait om ons. Doen we het wel goed, leven we wel goed, doen we geen zonden, is God wel tevreden met ons. Dat is een diepe gedachte die in ons leeft, is God wel blij met jou, met mij? Logische gedachte, maar laat het tot je doordringen dat God zegt; "Ik ben er voor jou, ik wil geloven voor jou, ik wil leven voor en door jou, Ik ben gekomen om jou te dienen, jij hoeft Mij niet te dienen, Ik wil jou dienen. Ik ben niet gekomen om te oordelen, maar om jou te redden, Ik ben er ten behoeve van jou... In vers 32 (mocht je nog twijfelen) maakt God het sluitstuk. Ik heb zelfs Mijn eigen Zoon niet gespaard, Ik heb Mijn eigen Zoon, Mijn enige Zoon voor jou gegeseld, Ik heb Mijn Zoon voor jou Zijn rug helemaal kapot geslagen, ten behoeve van jou, terwille van jou...

Romeinen 3:22 "Bovendien de rechtvaardigheid (een cadeau van God, namelijk dat je in Gods ogen volmaakt bent, perfect, geweldig, maar vooral geliefd) door het geloof van Jezus". De meeste Bijbel vertalingen zullen zeggen "in", dat we in Jezus moeten geloven. Maar dat staat er niet, we zijn rechtvaardig, geliefd door het geloof van Jezus. Jezus geloofde het voor ons, zodat wij het alleen maar hoeven te beseffen. Het gaat om het geloof van Jezus. Vertrouw jij erop, dat Jezus erin geloofde dat Zijn kruisiging en opstanding voldoende was om ons rechtvaardig voor God te maken...

Jezus geloofde voor onze rechtvaardiging, voor onze genezing, voor ons huwelijk, voor een nieuw partner, voor liefde...

Geloven gaat vanzelf, toch? (geloof 1)

Geloven, in sommige kerken wordt je ermee (dood) gegooid. Ik schrijf dit bewust, omdat ik het echt zo ervaren heb. Als ik niet geloof in Jezus dan... als ik niet geloof in genezing dan... als ik niet geloof in voorspoed dan... Ik werd er zo gefrustreerd en wanhopig van (want ik geloof niet genoeg, er gebeurde namelijk te weinig in mijn leven) dat ik als het ging om geloof de deur dichtgooide. Ik wilde er niet over denken, horen of spreken. Waarom? Nou, te weinig geloof levert geen resultaat op, oh ja, toch wel. Veroordeling. Bij mij in ieder geval wel. Ik veroordeelde mezelf (bewust en onbewust) omdat ik niet geloofde. Als het gaat om geloven, dan lijk ik het "net" niet te kunnen pakken. Heel apart, vind ik. Ik merk dat het een thema wordt in mijn leven, dus ik dacht, nou, dan gaan we er maar voor. Heer, inspireer mij, Heilige Geest help mij. Ik geloof dat er iets niet klopt in het hele geloven aspect. Tot mijn verbazing heb ik gelijk, we kijken verkeerd naar geloven. Heel verkeerd om eerlijk te zijn.

Wat is er aan de hand dan?

Er wordt ons verteld dat we in Jezus moeten geloven, voor onze redding (behoud), voor onze genezing, voor onze rechtvaardigheid (dat we goed en volmaakt zijn in Gods ogen). De bijbel zegt dit ook op verschillende plaatsen (zoals in Rom 10:9, tekst als je een kind van God wilt worden). Tot nu toe klinkt het allemaal nog logisch, niets aan de hand. Oh, is dat zo, niets aan de hand? Wie is Jezus eigenlijk, afgezien van het feit dat Hij de Zoon van God is. De Bijbel noemt Hem onze Redder, Hij heeft gezorgd dat we gered en behouden worden.

Sozo is het Griekse woord voor redding en behouden zijn, wat betekend heel, hersteld naar geest, ziel en lichaam. Ik kan dan maar een conclusie trekken, namelijk dat het Gods bedoeling is dat we volledig hersteld worden en wel hier op aarde. Waarom lijkt het dan zo moeilijk, zo een worsteling, dit "christen" leven. Kijkend naar mezelf, mijn omgeving, dan zie ik mensen alleen maar worstelen. Ze willen wel, zeker wel (een deel ook niet, maar dat is weer een andere uitleg), alleen het lukt niet. Ik denk dat dit komt door maar 1 reden, namelijk; "we focussen op onszelf".

Wij moeten namelijk geloven, geloven in Jezus, in genezing, in wonderen, in... Als het niet gebeurd dan hebben we 2 opties, afhankelijk van waar je kerkt. De ene is, "je gelooft niet genoeg", de andere is, "het is Gods wil niet". Over wat Gods wil is, kan ik (voor het gemak) even simpel zijn. Jezus bid; "op aarde, zoals in de hemel". Denk daar eens over na, de hemel, is daar ziekte, verdriet, zorgen, geld problemen? Volgens mij niet en het gebed van Jezus lijkt erop dat wat in de hemel is, we hier mogen ontvangen op aarde. Maar dat is even tussendoor en waarschijnlijk veel te snel uitgelegd.

Geloven, de Bijbel lijkt ons op te roepen in het geloven IN Jezus. Hoe werkt dat dan, geloven in Jezus. We kunnen geloven als een principe zien. Bijvoorbeeld, als je maar echt gelooft in een vrije parkeerplek, dan gebeurd dat vaak genoeg ook. Het is een soort positiviteit denken, wat nu een vaak toegepaste manier van denken is geworden. Alleen zou dat iets te maken hebben met geloven in Jezus.

Gek genoeg zijn in bijna alle Bijbels de teksten die gaan over het geloof in Jezus verkeerd vertaald. Er staat het geloof VAN Jezus. Het gaat dus niet om ons of mijn geloof, maar om het geloof van Jezus. Denk je dat Jezus geloofde in alles wat hij deed, de genezingen die Hij deed. Leek er bij Jezus twijfel te zijn aan Zijn geloof in wat Hij deed? Hier is niets van te lezen. Waar lijkt het dan om te gaan, om ons geloof, of om het geloof van Jezus.

Heb 12:2 "terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof." Jezus is degene die ons geloof volmaakt, aanvult, die het zelfs van ons overneemt.

In de volgende blog ga ik verder in op wat het betekend als het niet gaat om het geloof in Jezus, maar om het geloof van Jezus. Het heeft mij heel diep geraakt, dit inzicht...

Wat is zeker?

De titel zegt eigenlijk al waar ik me bevind. In de fase dat ik het idee heb dat niets zeker meer is. Waarom denk ik dat dan? Ik zit over 3 dagen om precies te zijn 5 maanden zonder werk. Ik had gedacht dat dit leuk zou zijn. Tot op zekere hoogte is dat zo. Het is fijn om geen zware verantwoordelijkheden te kennen, om uit te slapen, om te doen waar je zin in hebt. Het houdt alleen een keer op. Na 2 maanden wilde ik weer aan het, tot die tijd vond ik het wel prima eigenlijk. Alleen wat ga ik dan doen, in de hulpverlening was het niet gelukt, commercieel kan ik wel, alleen ik twijfel(de) of daar mijn ambitie ligt.

In dezelfde tijd ben ik (uiteraard) veel met mezelf bezig geweest. Hieruit kan ik wel een conclusie trekken. Teveel met jezelf bezig zijn is niet goed. Het geeft hoofdpijn, lusteloosheid, futloosheid, het idee dat je niets goed doet, etc. Kortom, voor even goed, daarna mee stoppen. Alleen dat stoppen, hoe doe je dat. Zit er ergens een "uit" knopje, een delete of reset knop. Ik heb hem nog niet echt ontdekt, moet ik eerlijk zeggen.

Ik geloof, ja ik geloof in God, in Jezus als Zoon van God. In het feit dat God een Geest is, namelijk de Heilige Geest. De wijze waarop ik hier invulling aan geef, heeft het laatste jaar wel een duw gehad, een aardbeving is misschien een beter woord. Kijk, geloven dat doet iedereen, de vraag is alleen, waarin? Ik merk dat het voor mij nu eigenlijk onduidelijk is. Zo onduidelijk dat ik de laatste dagen soms denk; "Is dit leven een grap of zo". Dat is het niet, het is een leerschool, een school om te oefenen in iets wat je later gaat doen, of nu aan het doen bent. Het geeft voor mij alleen op dit moment geen zekerheid. Ik zou die wel willen hebben. Een zekerheid in de zin van; "wat ga ik worden als ik groot ben, waar komt mijn geld vandaan, hoe leef ik zinvol en nuttig". Ik voel mijn toekomst als onzeker, wat voor mij nu in ieder geval geen uitdaging geeft. Ik voel me er eerder nutteloos door. Toch hoop ik binnenkort weer te kunnen zeggen dat ik mijn leven als zeer zinvol, zeker en fantastisch zie. Ik geloof namelijk wel dat het de bedoeling is van God dat we als "goddelijk" zullen leven. Mijn leven ervaar ik nu niet zo, maar het gaat veranderen;-)

Airplane Story

Glorious by Eric Lagerström and friends

Nooit geweten - Liefde van God ( Never known - Love of God)

Verschil tussen wet en genade

Ik vond net n hele goeie uitleg over wet en genade en t verschil ertussen.Of dit verhaal echt gebeurd is weet ik niet, maar ik vond t n goeie uitleg. We zijn niet onder de wet, maar onder de genade” (Rom 6:15) Ironside vertelt dat hij in Oakland in Californië onderwijs gaf aan een aantal jonge indianen . Een ervan was een jongeman met een behoorlijke dosis verstand. Op een zondagavond nam hij deze knaap mee naar een jeugdsamenkomst. Daar werd gesproken over de brief aan de Galaten en het speciale onderwerp was “wet en genade”. De jongelui kwamen er niet goed uit wat het onderscheid tussen die beide was en een van hen vroeg: “ Ik ben benieuwd of onze indiaanse vriend hier wat over zeggen kan.” Deze stond op en zei: “Laat mij proberen duidelijk te maken wat het verschil is tussen wet en genade. Het is zoiets als dit: Toen mijnheer Ironside mij ophaalde hebben we een lange treinreis gemaakt. Op het station waar we uitstapten zag ik boven het perron een bord hangen met de woorden: “Verboden te spugen”. Ik keek naar dat bord en toen naar de grond en zag dat er overal gespuwd was. Is dat niet vreemd als er op het bord staat “ Verboden te spugen”? Toen kwam ik in Oakland en werd ontvangen door een dame die me vandaag te eten heeft gevraagd. Terwijl zij het eten klaarmaakte keek ik om me heen en alles was even mooi. Prachtige schilderijen, een glanzende piano,mooie meubelen. Terwijl ik dat alles zo bekeek keek ik ook rond of er een bord hing met “ spuwen verboden”. Maar noch in de voorkamer, noch in de achterkamer kon ik zo’n bord ontdekken. Ik vond dat wel spijtig want als de mensen nu eens overal hier spuwden, dat zou toch wat wezen! Maar toen keek ik naar het vloerkleed en ik zag nergens dat er gespuwd was. Dat was vreemd. Waar het bord hing “spuwen verboden” spuwde men maar raak en terwijl er in dat mooie huis geen bord hing , spuwde niemand op de vloer. Maar nu begreep ik het: dat bord op het station was “wet’ en hier in dit huis heerste “genade”. Men houdt zo van dit mooie huis dat men het schoon wil houden. Ze hebben geen bord nodig om te weten dat ze niet moeten spugen. Ik denk dat dit de zaak van wet en genade duidelijk maakt. Toen hij ging zitten was er een gemurmel van instemming te horen en de leider van de bijeenkomst zei: “Ik vind dit de beste illustratie van het verschil tussen wet en genade die ik ooit gehoord heb”

Zo wil ik leven!

Mooi lied

Preek van John Koe over wie we zijn in Christus

God's liefde voelen

In de afgelopen maanden en eigenlijk jaren laat God me elke keer terugkomen op Zijn woorden "Ik ben liefde". Ik heb dat heel moeilijk gevonden, want ik had geen gevoel bij die woorden. Dan klinkt het wel leuk, maar als je er niets bij ervaart, dan zeg ik vervolgens "wat heb je er dan aan"? Ik ben er ook van overtuigd dat God wil dat we dit voelen, ervaren, met heel ons wezen en zijn. We zijn tenslotte gemaakt naar Zijn evenbeeld en God is zelf ook ontzettend gevoelig. Lees maar eens hoe Hij boos, blij, verdrietig kan worden. Dat zijn toch allemaal gevoelens. Kortom, we mogen absoluut voelen dat Hij van ons houdt. Als mensen zeggen dat we ons niet moeten richten op gevoel, dan komt bij mij de vraag op "ok, alleen als je een geliefde ziet, dan wil je die toch ook ervaren, voelen..?" Zo zijn we gemaakt en mogen we ook met God die onze Vader is omgaan. We mogen God voelen, met alles wat in ons is!

Wat is in jou handen?

Bill Johnson - God is good, ALL the time

Genezing, wel of niet voor ons?

Hoe denken we?

Echte liefde!

Jesaja 49:16 "Kijk maar, Ik heb uw naam in Mijn handpalm gekerfd"

In gebed vanmiddag zei God tegen mij: "Ik roep op de straten en vind niemand die Mijn liefde wil. Ik snap het niet, waarom wil niemand Mijn liefde, wat doe Ik fout? Ik heb Mijn Zoon, Mijn aller, allerliefste gegeven voor jou, Zijn bloed vloeide van Mijn handen, is dat niet genoeg? "

God houdt van je, Hij heeft jou naam in Zijn handpalm gekerfd, zodat Hij het nooit zou vergeten!

Resurrection Sunday Dance, Budapest, Hungary

1300 mensen dansen in Boedapest op dit nummer, om de wereld te laten zien dat Jezus leeft!

Opstanding van Jezus

Wat is nu het evangelie (2)?

Net kreeg ik een email van een vriend van mij, met nog een uitleg over het evangelie. (We hadden er namelijk vanmiddag over gesproken). Ik wil dit meteen delen, omdat het zo een waardevolle aanvulling is op de uitleg in de voorgaande blog.

In Col 1:14 staat "Hij (Jezus) kocht onze vrijheid met Zijn bloed en daardoor ontvingen wij vergeving voor AL (grondtekst zegt "alles; verleden, heden, toekomst") onze zonden."

Als je hier over nadenkt, dan hoor ik je denken, "dus nu mag ik alles en kan ik alles doen". Ja, hoe bijzonder of dat ook klinkt, dat mag. God wil dat we vrij zijn, vrij van regels, gebondenheid, (te) hoge verwachtingen van jezelf en zo kan ik erg lang door gaan. Weet je, om zeker te zijn dat we het snappen gaat de Heilige Geest (schrijver van de bijbel) in Col 2:14 nog verder "Hij heeft ons strafblad dat tegen ons getuigde -de lijst met regels waaraan we ons niet gehouden hebben- verscheurd". God zelf heeft de lijst met regels waaraan we moeten voldoen (dus ook de 10 geboden en jou zelf gemaakte regels) verscheurd in 10.000 snippertjes, zodat het nooit meer te lezen is.

Maar, serieus God gaat nog verder! Col 2:19 "Laat u dus niet bekritiseren over wat u eet of drinkt en of u zich al of niet aan feestdagen en rustdagen moet houden" Het moet niet gekker worden, God zelf zegt ons dat we ons niet moeten laten bekritiseren (maar voornamelijk jijzelf, dus stop met jezelf bekritiseren). Wij mogen dus gewoon doen waar we zin in hebben!?

En nu komt het sluitstuk Col 2: 21 - 23 "hoe is het dan mogelijk dat u zich toch, net alsof er niets gebeurd is, weer regels laat opleggen van: 'blijf af, eet dat niet en raak dat niet aan. ²²Zulke regels zijn door mensen bedacht. In de loop der tijd veranderen die steeds weer. ²³Die regels lijken wel heel mooi en wijs, maar het is een zelfgemaakte godsdienst. Zij vragen heel wat vroomheid, vernedering en zelfkastijding. Zij zijn waardeloos en bevredigen alleen het gevoel van eigenwaarde". Zo dat is hard, zou je denken. Nee, dit is vrijheid, de mogelijkheid om met God een relatie op te bouwen zoals jij bent! Je mag bij Hem jezelf zijn, hoeft je niet aan regels te confirmeren, maar mag zijn zoals je bent! Je mag weer kind zijn, bevestiging vragen aan Papa God, van Hem genieten, en LEVEN!